Kata hati : Kau pergilah…
Kata akal : Jangan! Fikir-fikirkanlah buruk baiknya…
Kata hati lagi : Sudah, kau sudah melangkah. Jangan mudah berpaling lagi…
Kata akal lagi : Berpatah pulang tidak bermakna kau tewas….
Lagi kata hati : Pergi saja… jangan pedulikan semua itu… kau perlu fikirkan masa depan kau… kebahagiaan kau… bukan kepentingan dan kesenangan orang lain….
Lagi kata akal : Kalau kau pergi juga bererti kau tak punya otak! Kau tak berhati perut!
DIRI : Aduhh… harus aku gimana lagi nih…???