Wednesday, February 17, 2010

KATA MEREKA...

Kata hati : Kau pergilah…

Kata akal : Jangan! Fikir-fikirkanlah buruk baiknya…

Kata hati lagi : Sudah, kau sudah melangkah. Jangan mudah berpaling lagi…

Kata akal lagi : Berpatah pulang tidak bermakna kau tewas….

Lagi kata hati : Pergi saja… jangan pedulikan semua itu… kau perlu fikirkan masa depan kau… kebahagiaan kau… bukan kepentingan dan kesenangan orang lain….

Lagi kata akal : Kalau kau pergi juga bererti kau tak punya otak! Kau tak berhati perut!

DIRI : Aduhh… harus aku gimana lagi nih…???

KESERABUTAN MINDA DALAM DOA

Aku rindukan sesuatu…

Aku kangen akan ia…

Rasanya ingin aku mendakapnya…

Mengulit dalam mimpi…

Membelai ia dalam jaga…

Aku ingin…

Aku kepinginkannya…

Aku dalam kerinduan akan kata-kata yang sedang bergelimpangan dalam minda ku ini…

Kapan ku bisa mengatur dan menyusun ia menjadi sebuah santapan jiwa…

Ya Tuhan…

Berikan aku kekuatan untuk menggapai kata-kata tersebut

Agar bisa ku santap ia dengan tenang dan damai…

Tanpa ada keraguan di mana-mana…

Tanpa ada gangguan untuk aku nikmatinya.